معنی یاقوت بار - جستجوی لغت در جدول جو

یاقوت بار

لغت نامه دهخدا

یاقوت خام

کنایه از لب معشوق، شراب

فرهنگ فارسی عمید

یاقوت کار

که یاقوت به کار برد، چیزی که در آن یاقوت به کار برده باشند:
همه زین زرین یاقوت کار
کفل پوشهای جواهرنگار،
نظامی

لغت نامه دهخدا

یاقوت وار

(قوتْ)

مانند یاقوت. سرخ:
یاقوت وار لاله بر برگ لاله ژاله
کرده بر او حواله غواص در دریا.
کسائی.
بیا ساقی آن آب یاقوت وار
درافکن بدان جام یاقوت بار.
نظامی.
من روی بر زمین و دو چشم اندر آسمان
بیجاده رنگ رویم و یاقوت وار چشم.
زین الدین سجزی

لغت نامه دهخدا

یاقوت فام

به رنگ یاقوت سرخ، یاقوت رنگ:
بیامد از آنجایگه شادکام
رخ از خرمی گشته یاقوت فام،
فردوسی،
به دیباچه بر اشک یاقوت فام
به حسرت ببارید و گفت ای غلام،
سعدی،
طوطیان جان سعدی را به لطف
شکری ده زان لب یاقوت فام،
سعدی،
بر مرگ دل خوش است در این واقعه مرا
کاب حیات در لب یاقوت فام اوست،
سعدی

لغت نامه دهخدا

یاقوت سان

مانند یاقوت سرخ:
فلک چون جام یاقوتین روان کرد
ز جرعه خاک را یاقوت سان کرد،
نظامی

لغت نامه دهخدا

یاقوت ساز

آن که با یاقوت اشیاء زینتی سازد،
اشیاء ساخته شده از یاقوت:
شمعهای بساط بزم افروز
همه یاقوت ساز و عنبرسوز،
نظامی

لغت نامه دهخدا

یاقوت زای

(زَ مَ کَ / کِ)

زایندۀ یاقوت، آن که یاقوت زاید:
مرکبی دریاکش و طیاره و آتش فشان
دایه ای درپرور و دوشیزه ای یاقوت زای،
منوچهری

لغت نامه دهخدا

یاقوت پاش